چو زن تعلیم دید و دانش آموخت

رواقِ جان به نورِ بینش افروخت

چنان یک سر سراپای مرا سوخت

که باید سوختن را از من آموخت

ترا توش هنر میباید اندوخت

حدیث زندگی میباید آموخت

غبارت چشم را تاریکی آموخت

شرارت ریشهٔ اندیشه را سوخت

نه تنها چهرهٔ تاریکم افروخت

هنرها و تجلیهایم آموخت

خوش آن درزی، که زرین جامه‌ام دوخت

خوش آن بازارگان، کاین حله بفروخت

مرا نقصان، تو را افزونی آموخت

ترا افروخت رخسار و مرا سوخت