بنور دیده دیدم عین هستی

چه پیش و پس چه بالا و چه پستی

چنان باید چو تو تکبیر بستی

یقین ازدام زرق و مکر رستی

تو اصل ذاتی و موجود هستی

گهی دین داری و گه بت پرستی

تو هم از ناری و آگاه هستی

کن اینجایگه آتش پرستی

کنونم شد خبر کایندم تو هستی

حقیقت بندهٔ و بت پرستی

همه از تست و تو ازذات هستی

درون جان و دل سرّ الستی

نظر کن جمله اشیا محو مستی

تو باشی هیچ نبود عین پستی

تو همچون نقطه و پرگار هستی

که درگردش خود اندر خویش بستی

توئی این هر دو کاینجا اصل هستی

ولیکن هم بلند و عین پستی

چو پیر خویشتن امروز هستی

ولی میکن تو همچون پیر مستی

بتو میبیند اینجا عین هستی

که در ذرّات او واقف شدستی