چه مهمانی کنم من در خور او

که باشد اندر اینجا رهبر او

چو دین عاشقان شد ظاهر او

که میداند در اینجا که سر او

چنان مست لقا بد بیخبر او

که جز یکی ندیدش سر بسر او

چو من با او نماندش زین صور او

نظر کردش ابی زیر و زبر او

ز گنج ذات بود اندر صُوَر او

ولی از مار و شیطان بیخبر او

که بنماید ترا اینجا نظر او

کند از دید خویشت باخبر او

چو گشت آن نیمه یک نیم دگر او

ز شیب افتاده باشد بر زبر او