نه دل از دل خبر دارد نه جان هم

ولی کاری روان بی این و آن هم

که تا هم او وهم خلق جهان هم

نه بینند آن دَر و آن آستان هم

چو فانی گشت از ما جسم و جان هم

ز ما نه نام ماند و نه نشان هم

سته گشته ضعیف و ناتوان هم

دلش رفته ز دست و بیمِ جان هم

زمین پر بایزیدست و آسمان هم

ولی او گم شده اندر میان هم

حقیقت هرچه من گویم همان هم

کجا خواهی تو آخر جان جان هم

یکی دیدم مکان و لامکان هم

بهم پیوسته دیدم جسم و جان هم

در این دریا تو منشین یکزمان هم

وگرنه گم کنی جان و جهان هم

زوالی هست جمله کوکبان هم

که ازخورشید میگردند آن هم

مکان چون نیست اینجا و زمان هم

نه وصفش میتوان کردن نه آن هم

بود اورازدار عاشقان هم

که دارد سرّ راز جان جان هم

ببستی چشم من ز افسون زبان هم

دلم بردی نه تنها بلکه جان هم

خرابم می کنی از رخ، ز لب نیز

ازینم می کشی، جانا، از آن هم

ز تیر تست ما را دعوی خون

[...]

ز تلخی کز تو دیدم وز جهان هم

نه از شکر که بیزارم ز جان هم

مرا زین قصه تن فرسود و جان هم

دلم زین حرف سنگین شد زبان هم

دلم دارد هوای دام جان هم

که بر من باغ تنگ است آشیان هم

توام چون دوستی پروا ندارم

که گردد دشمن انجم آسمان هم

منال ایدل که در دل مهوشان را

[...]

زمین شد جلوه فرما آسمان هم

من و ما گشت و پیدا این و آن هم