تو خود دادی بساط خویش بر باد

تو افتادی که کار از دست افتاد

کسی کاین خانه را بنیاد بنهاد

مرا بست و شما را کرد آزاد

بر آن صندوق زد قفلی ز پولاد

چراغ ایمن نمود، از فتنهٔ باد

مرا نقاد گردون قیمتی داد

که بستندم چنین با قفل پولاد

نه دام است اندرین جانب، نه صیاد

شکار آسوده است و طائر آزاد

ترا گر بنده‌ای بنهاد بنیاد

مرا معمار هستی، کرد آباد