یکی دان سرّ عشق از مخرج ذات

ازو بگشای اینجا گه معمّات

همه یکی نگر در حضرت ذات

چه خورشیدت یکی چه عین ذرات

دمی دردی کشم اندر خرابات

دمی صافی خورم اندر دم ذات

چو جام ما خوری اندر خرابات

ترا من محو گردانم سوی ذات

دوایت آن زمان باشد که در ذات

حقیقت محو آری جمله ذرات

قرار جان بود اندر سوی ذات

چو فارغ گردد از دیدار ذرات

دو جوهردان تو ایشان را چو از ذات

که آوردند از حق عین آیات

ز دید خود بمیر و جمله ذرات

که درلاگردی آن گاهی بکل ذات

ازین مرگست اینجادیدن ذات

نمیدانند از آن مانند ذرات

از آنش عقل کل خوانند در ذات

که کل میبیند اینجا جمله ذرات

یکی دیدم ز تو اعیان ذرات

از آن من وصف تو میخوانم از ذات

توئی خورشید و من مانند ذرات

دمادم میکنم تقریر آیات

دلا واصل ز قرآنی و ذرات

که مکشوفست بر توکل آیات

همه ذرّات را از سر آیات

که در آخر شما را هست در ذات

زمانی مست عشقی در خرابات

زمانی مست شوقی در مناجات

کمال صنع خود پرداخت از ذات

بهم پیوست اینجا دید ذرات

نظر میکن تواندر جمله ذرات

که گویانند در تسبیح و آیات

عجب نوریست از آن حضرت ذات

حقیقت تابد آن بر جمله ذرات

حقیقت عشق مشتق دان تو از ذات

که میگویم دمادم سر آیات

من از این هر دو واصل گشتم از ذات

نه مانند تو من سرگشتهام مات