زهی خطی بخطا برده سوی خطّه ی چین

گرفته چین بدو هندوی زلف چین برچین

نموده لعل لبت ثلثی از خط یاقوت

بنفشه ات خط ریحان نوشته بر نسرین

چو صبحدم متبسّم شدی فلک پنداشت

[...]

زهی جمال تو خورشید مشرق دیده

بتنگی دهنت هیچ دیده ی نادیده

سواد خطّ تو دیباچه صحیفه ی دل

هلال ابروی تو طاق منظر دیده

مه جبین تو بر آفتاب طعنه زده

[...]

چه چشم مست تو با خواب می کند بازی

دو چشم من همه با آب می کند بازی

چنین که غمزه شوخ تو مست و مخمورست

چرا بگوشه ی محراب می کند بازی

ببین که آهوی روباه باز صیادت

[...]

کسی که زربکسان داد و دستگیری کرد

معینست که زر در سر دلیری کرد

شراب بر سر مو ریز و طرف بستان گیر

که نام یار منت در زمان شود معلوم

ببوی شست سر زلف یارا گرداری

هوای چشمه ی خورشید در شب تاری

ترا که ملک بدست برادر پدرست

معینست که دانی که چیست نام وزیر