گنجور

سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲

 

کسی که بار غم عشق آن پسر کشدا

زمانه غاشیه دولتش بسر کشدا

کسی مدام چومن بی مدام مست بود

که باده زآن لب شیرین چون شکر کشدا

کسی خورد می وصلش که بی ترش رویی

[...]

سیف فرغانی