گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۴۵۶

 

مرا که هست میسر سبو به دوش کشم

چرا کباده خمیازه تا به گوش کشم؟

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode