گنجور

فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۴

 

به گلشن چون روی مرغ از نوا خاموش می‌گردد

تو چون حرفی زنی گل پای تا سر گوش می‌گردد

اگر دیرآشنا باشد دلت، شادم که هر سنگی

که دیر آتش پذیرد دیر هم خاموش می‌گردد

گمان دارم که با گل هست بوی نازنین من

[...]

فیاض لاهیجی
 
 
sunny dark_mode