گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۲۰

 

چراغ عشق نمی گردد از لحد خاموش

کی آتش جگر سنگ می شود خاموش؟

ز پند ناصح بی مغز ،عشق آسوده است

که بحر را نکند پرده ز بد خاموش

چو شمع کشته نلرزد به زندگانی خویش

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode