گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۲۹

 

ز نور شمع چه مقدار جا شود روشن؟

خوش آن چراغ کز او هر سرا شود روشن

به گرد دیر و حرم دل به دست می گردیم

چراغ مرده ما تا کجا شود روشن

چه غم ز تیرگی خانه صدف دارد؟

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode