گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۵

 

بی گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد

خیزید ای خوش طالعان وقت طلوع ماه شد

ساقی به سوی جام رو ای پاسبان بر بام رو

ای جان بی‌آرام رو کان یار خلوت خواه شد

اشکی که چشم افروختی صبری که خرمن سوختی

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode