منزل بسی دور و بپا ما را شکسته خارها

واماندگان را مهلتی ای کاروان سالارها

آگه زرنج بادیه باشند واپس ماندگان

محمل نشینان را چه غم باشد ز زخم خارها

هر کس که در این کاروان فهمد زبان عشق را

[...]

از کین گر آن بیدادگر بر سینه‌ام خنجر زند

باد ابحل خون منش گر خنجر دیگر زند

شکرانه خواب خوشت مپسند در بیرون در

ناکرده خواب صبحدم گر حلقه‌ای بر در زند

ساقی ندانم باده‌ام داد از کدامین میکده

[...]

بر من نیندازد نظر بی اعتباری را ببین

باشم براهش خوارتر از خار، خواری را ببین

آسوده در خلوت شهم کی می دهد دربان رهم

من همچنان بر درگهم امیدواری را ببین

دردا که آن بیدادگر شد دوست با دشمن دگر

[...]