برخت مغرق خجل کرده ورد

زمهر و سپهرش زرو لاجورد

هر آن دل که از عدل جان پرورد

کجا رو به ظلمات ظلم آورد

نشست از سر پای آن رهنورد

به حکم ضرورت ازان طعمه خورد

بالبی خشک و دهان ناخورد

روی از آن مرحله در راه آورد

ز یک جوی اگر روضه ای آب خورد

بروید از او سنبل و خار و ورد

چو سر زد ازاین گنبد لاجورد

درخشنده خورشید گردون نورد

چو رخسار خورشید گردون نورد

برون آمد از پرده ی لا جورد