چو بشنید خسرو ز دستان سخن

یکی دانشی پاسخ افگند بن

همان نامور رستم پیلتن

ستون کیان نازش انجمن

ز پیر جهاندیده بشنو سخن

چو کژ آورد رای پاسخ مکن

پشیمانی آید ترا ز این سخن

براندیش و فرمان دیوان مکن

سخنهای دستان چو آمد به بن

یلان برگشادند یکسر سخن

به زال آنگهی گفت تندی مکن

بر اندازه باید که رانی سخن

ز کردار او چند رانم سخن

که هم داستانها نیاید به بن

ز بهر سپهبد گو پیلتن

ستوده به مردی به هر انجمن

چو بشنید خسرو ز دستان سخن

بدو گفت مشتاب و تندی مکن

همی گفت کاجی من این انجمن

توانستمی برد با خویشتن

پس پرده‌ها کودک خرد و زن

به کوی و به بازار شد انجمن