که از راه خشکی ندارند آب

کویر است و خاروخس و آفتاب

بگفتند با شاه ایران که آب

نباشد در این راه غیر سراب

همه بار اشتر بود مشک آب

که تا پر کنم مشک از در ناب

ز کامبوزیا مملکت شد خراب

که ملت همه در غم و پیچ و تاب

بیاورد طشت زر و ظرف آب

یکی شانه و آینه با گلاب

بیاورد دایه به پیشش شراب

که نوشد از آن و رود او بخواب

به جز چشم مهری که نامد بخواب

همه شب بنالید با پیچ و تاب

بگفتا چگونه روم من بخواب

چرا من نگردم در این ماهتاب

چسان من بخوابم که این ماهتاب

سر عاشقان را بر آرد ز خواب

ز دستش یکی خاتم از زرناب

بدو داد لؤلؤ ز در خوشاب

بگفتا عزیزم بلند آفتاب

برآمد چه شد مانده ای تو بخواب

بخوردند شربت همی با گلاب

می و مزه و مرغ بریان کباب

شمار یلان بد برون از حساب

بدیدند سان جمله پا در رکاب

همه دخترانند چون ماهتاب

نگیرند یک مرد مارا رکاب

دویده گرفتند او را رکاب

پیاده نمودند شه با شتاب

ز می گو و از بره های کباب

گرفتند پس سوی خوردن شتاب

گرفتند بر دست چنگ و رباب

نوازند گان از جهان کامیاب

بیاورد عطر گل و با گلاب

حریر سفیدی و یک ظرف آب

می و مزه و نقل و جام شراب

ز رامشگران و زچنگ و رباب

برفتند باهم در آن ماهتاب

بجائی رسیدند نزدیک آب