شب آمد چو من سوگوار بغم

بجامه سیاه و بچهره دژم

و سمعک صن عن سماع القبیح

کصون اللّسان عن اللّفظ به‌

فانّک عند استماع القبیح

شریک لقائله فانتبه‌

وا اسفی من فراق قوم

هم المصابیح و الحصون‌

و المزن و المدن و الرّواسی

و الخیر و الامن و السّکون

لم یتغیّر لنا اللّیالی

[...]

قضی اللَّه امرا و جف القلم

و فیما قضی ربنا ما ظلم‌

نام تو شنید بنده دل داد بتو

چون دید رخ تو جان فرستاد بتو

نام تو شنید بنده دل داد بتو

چون دید رخ تو جان فرستاد بتو

سر سروران بسته دام تو

دل دلبران دفتر نام تو

بیک دم دو صد جان آزاد را

کند بنده یک دانه از دام تو

بسا عقل آسوده دل را که کرد

[...]

این درویشان ز وصل بویی دارند

گویی ز شراب مهر جویی دارند

در مجلس ذکرهای و هویی دارند

می نعره زنند کز و چنویی دارند