روز چون شب به عذر سر بنهاد

او هم افگند شیوه‌ای بنیاد

گفت: «هستی تو یار دیرینه

محرم روزگار دیرینه

سخنی بود در میان قایم

[...]

پادشاها نزاری عاجز

جز به اخلاص دم نزد هرگز

هرچه گویم تو خود نکو دانی

همه غثّ و ثمین او دانی

بی‌ریا بندهٔ تو بوده‌ستم

[...]

حیدر زاوه قدوه ابدال

قاید و سالک طریق کمال

بود مردی ز دوستان خدای

کفر و دین برفکنده بی سروپای

چون برفت از میانه شیخ کبیر

[...]

از مقالت ملالت افزاید

قصه گر مختصر کنم شاید

یک دو بیت ار بود پسنده شاه

بس بود قصه می کنم کوتاه

نوبهاری به ماه نیسانی

[...]