که نر و ماده هر یکی ده سیر

پخته سازد برنج بهر فقیر

تنگ بر اهلبیت خویش مگیر

که عیالت گرسنه باد و تو سیر

ویژه چون خانه شد تهی از غیر

شر در آنجا مسلط است بخیر

تا نبودی تو گردگار قدیر

کرد پستان مادرت پر شیر

بوستان کرم حدیقه خیر

زاده نصر و منتسب بنصیر

هدیه ام را زفضل خود بپذیر

ور خطائی برفت خرده مگیر

بوستان کرم حدیقه خیر

زاده نصر و منتسب به نصیر

هدیه ام را ز فضل خود بپذیر

ور خطائی برفت بر خرده مگیر

هر دو قطبش دو قطب عالم گیر

در شمالش بنات نعش صغیر

گذرد در دو نقطه این تدویر

از معدل ببین و باش بصیر

گرچه هستم از او کمی دلگیر

عرضِ اخلاصِ کن ز من به امیر

خامساً خلق را حقیر مگیر

که گهی سودها بَری ز حقیر

در جهان موشکِ ضعیفِ حقیر

می‌شود مایۀ خلاصی شیر

شاخ شمشاد من شدم زمین گیر

ز سوز غم پیر

تا ندارد، تو تاش از سر گیر

به زبر برگذار نقطه زیر

گر نبخشیدی این عمل تأثیر

فرق کردی طریقهٔ تقریر

تنگ و تاریک و سهمناک و قعیر

در و دیوارها سیاه چو قیر

سوی سرچشمه‌ ره گرفت فقیر

خونیانش گرفته در دم تیر

نه سیه نه کبود، رنگ حریر

چون کنار افق سحرگه تیر

ناشده گرم خواب‌، چشم حقیر

باز برشد زکام خفته نفیر