نظر او پلاو را مجذوب

پنجه اش صحن خشکه را جاروب

هیکل نغز او سراسر خوب

بود از فربهی چنان مرطوب،

هرکجا غالب است حکم وجوب

شد قبولش وجوب را مرغوب

آن چنان کرده شهوتت محجوب

که ندانی همی تو خوک از خوب

درد ودرمان که دادبر ایوب

کور و روشن شد از چه رو یعقوب

ز امر که آفتاب عالمتاب

صبح دارد طلوع وشام غروب

که شهان را به حکمرانی ملک

[...]

چون نبد مدرکی جز آن مکتوب

اختر هستیش نکرد غروب

وان که دارد سوار چون ایوب‌

مدح دزدان کند نباشد خوب

پس نوشتم عریضهٔ مکتوب

با عبارات موجز و خط خوب

لاجرم رفت خاسر و مغلوب

اخترش هم به غرب کرد غروب

شه شناسد یکان یکان را خوب

همه را زود می کند جاروب