ساخت حق زاسم خویش بهره ورش

نیست ز احوال ما سوی خبرش

نشود محو اسم حق اثرش

باشد از اسم غیر حق خبرش

هرکه را دیده برکنی ز سرش

دهی از شیشه، چشمک دگرش

چون نبود از امام دین خبرش

زد همان گرز آتشین به سرش

آب حیوان نمی ز خاک درش

آبروبخش قدسیان گهرش

یافته اختصاص در هنرش

وبژه گشته ز قوّت نظرش

چند روزی نیافتم اثرش

ناگهان آمد از سفر خبرش

دل‌ شه بود خوش به سیم و زرش

وز رعیت نداشت دل خبرش