ای سنائی بیا و قد خم کن

باد بوق مرا به . . . ن کم کن

بسر بوق من فرودم تیز

بدهان دهل دمادم کن

خود بی تیز را دمادم دم

[...]

ای رسیده شبی بگازه من

تازه بوده بروی تازه من

نرم گشته بلوس و لابه من

گرم گشته بآفر ازه من

لعل کرده رخ مزعفر خویش

[...]

. . . ن ترک من، آن بت سیمین

هست سرخ و سپید و گرد و سمین

. . . ایر از آن . . . ن به عافیت هر شب

سیم بستر کند، سمن بالین

تنگ حلقه است . . . ن چو خاتم و ایر

[...]