عیسی آن روح که این صورت جسم

بود بر گنج الهیش طلسم

روزی از دل در راحت می زد

گام در راه سیاحت می زد

دید در کنج یکی دیر خراب

[...]

ای در رحمت تو بر همه باز

غرقه نعمت تو شیب و فراز

عشقبازان به تمنای تو بند

زهدورزان به خیالت خرسند

گر نه با بت ز تو باشد نامی

[...]

ای گرانمایه ترین گوهر پاک

وی سبک سایه ترین پیکر خاک

پیکر خاک طلسم است و تو گنج

گنجی از بحر ازل گوهر سنج

هست گنج تو ز هر گنج فره

[...]

بود مردانه زنی در موصل

سر جانش به حقیقت واصل

همچو خورشید مؤنث در نام

لیک در نور یقین مرد تمام

رو به محراب عبادت کرده

[...]

ای به سویت همه را روی نیاز

چشم لطف تو به روی همه باز

عاشقان کشته سودای تواند

داغ بر دل به تمنای تواند

درد دم بر دم تو همدمشان

[...]

ای سبکسارتر از خشک گیا

که شود پی سپر باد صبا

بی ثباتی به ره صدق و صواب

چون گره بر نفس و نقش بر آب

هر دم از جا چه روی کشتی وار

[...]

شحنه ای گفت که عیاری را

مانده در حبس گرفتاری را

بند بر پای برون آوردند

بر سر جمع سیاست کردند

شد ز بس چوب چو انگشت سیاه

[...]

ای شکیبا نه دل ما از تو

از همه صبر خوش الا از تو

صبر بی تو ره بی دردان است

صبر با تو روش مردان است

از در قرب تو دوری مشکل

[...]

ای که از پات نیابم تا فرق

یک سر موی نه در نعمت غرق

صفحه جبهه ات آن لوح منیر

که بود لایح ازان سر ضمیر

طرفه لوحیست که بی نقطه و خط

[...]

زد حکیمی به لب دریا گام

تا کشد تازه شکاری در دام

آرد انداخته دامی ز نظر

ماهی حکمتی از بحر بدر

دید مردی غم گیتی در دل

[...]

ای کشیده به جهان خوان کرم

حاضر خوان تو الوان نعم

نعم و شکر نعم هر دو ز توست

نشود جز به تو این کار درست

شکرگویان تو را جرم زبان

[...]

ای دلت را سر بی‌خویشی نه

جنبش عاقبت‌اندیشی نه

گه به کاشانه نهی گاه به باغ

مسند ایمنی و مهد فراغ

کرده‌ای عام گل منزل دل

[...]

رهروی روی به تنهایی کرد

بهر حج بادیه پیمایی کرد

راحله پای بیابان پیمای

قافله دیو و دد جان فرسای

تف نشان جگرش موج سراب

[...]

ای تن ما ز تو چون موی از بیم

فرق وار از تو دل ما به دو نیم

تیغ بیمت همه را در خون غرق

دارد اینک اثر تیغ به فرق

روبهانیم ز خاری رنجه

[...]

ای ز بس بار تو انبوه شده

دل تو نقطه اندوه شده

خط ایام تو در صلح و نبرد

منتهی گشته به این نقطه درد

نه بر این نقطه درین دایره پای

[...]

روزیش وانگرفتم روزی

که نداری دل دین اندوزی

چه شود گر تو هم از سفره خویش

دهیش یک دو سه لقمه کم و بیش

از عقب داد خلیل آوازش

[...]

ای غمت دولت جاوید همه

قرب تو غایت امید همه

به غمت خاطر نومیدان خوش

وز رخت جنت جاویدان خوش

مبتلای من و ماییم هنوز

[...]

ای در اسباب جهان پای تو بند

ماندن از راه بدین سلسله چند

بگسل از پای خود این سلسله را

باشد از پی برسی قافله را

قافله پی به مسبب برده

[...]

بوتراب آن گهر بحر شرف

کابرو یافت ازو خاک نسف

با خود آن دم که جهادیش نماند

مرکب جهد سوی اعدا راند

چو شد از هر دو طرف صف ها راست

[...]

ای دو عالم همه اجزا و تو کل

خار صحرای توکل ز تو گل

جزو را معرفت کل تو دهی

توشه راه توکل تو دهی

خاصگان را تو شوی راهنمون

[...]