گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۴۷۷

 

آن که از چاک دل خویش بود محرابش

نشود پرده نسیان عبادت خوابش

جوش عشق از لب من مهر خموشی برداشت

این نه بحری است که در حقه کند گردابش

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode