گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱

 

از دو عالم دامن جان درکشم هر صبح‌دم

پای نومیدی به دامان درکشم هر صبح‌دم

سایه با من هم‌نشین و ناله با من هم‌دم است

جام غم بر روی ایشان درکشم هر صبح‌دم

ساقیی دارم چو اشک و مطربی دارم چو آه

[...]

خاقانی
 
 
sunny dark_mode