این بر آن باشد که حق است او به بود

واجب اندر ذات و ثابت در وجود

پس کند آن امر کآمد در وجود

سوی او از ارض در معنی صعود

اوفتند ایشان به روی اندر سجود

همچنین تسبیح گویند از شهود

می چشانیم از عذابی کوست زود

جز عذاب اکبر از روی خلود

سوی یثرب آمدند از مکه زود

ده هزار از مشرکان و از یهود

تیغ تیز آورد بر حیدر فرود

او سپر بر سر کشید از حزم زود

مضطرب گشتند و پیغامی به زود

مشرکان دادند اینسان بر یهود

حق تعالی آورد مانا فرود

پشت احزاب آنکه کُشتند از یهود

میفرستد حق تعالی مر درود

بر ملایک بر نبیّ ذی عهود

سرّ کُنْتَ کَنْزً آمد در نمود

تا که آن گنجی که بُد پنهان چه بود

بُد مسخّر یعنی او را در صعود

آن هواهای طبیعت از وجود

نه به آنچه پیش از او آمد فرود

که در آن نعت پیمبر جمله بود

هر دو فرقه بعد از آن گفت و شنود

در ندامت غرقه اند و نیست سود

هر ستایش هر سناء که هست و بود

باشد او را کوست خلاّق وجود

در نهان تا از ریاء ایمن بود

فاش تا غیری بدان راغب شود

نیست حق تا عاجز از چیزی شود

در سماوات و نه در ارض این بود

کی توانم شکر این احسان نمود

که رسید این نامه بر یاسین به زود

بیم تا بدهی به قومی که نبود

بیم ده آبائشان را در شهود

اهل آن ده که در انطاکیه بود

چون رسولان آمدند آنجا فرود

ز امر شمعون کوری آوردند زود

گشت روشن از دعاشان در ورود