می شود از بهر اغراض عمل

عامل و معمول و اسباب و علل

تا نباشی پیش پیغمبر خجل

روز فردائی که باشد جان گسل

صد جهان مثل جهان جزو وکل

روید از کشت خیال او چو گل

خیمه گاه کاروان کوه و جبل

مرغزار و دامن صحرا و تل

عقل در پیچاک اسباب و علل

عشق چوگان باز میدان عمل

بهر آن شهزاده ی خیر الملل

دوش ختم المرسلین نعم الجمل

همچنان آن رازدان جزو و کل

گرد پایش سرمه ی چشم رسل

دل بدست آور که در پهنای دل

می شود گم این سرای آب و گل

گفت فردا امت خیرالرسل

جمع گردد پیش آن مولای کل

آنکه بالید اندر آغوش رسل

جزو او داننده ی اسرار کل

ای که میداری کتابش در بغل

تیز تر نه پا به میدان عمل

بی تو از نابودمندیها خجل

پیکران این سرای آب و گل

از منات و لات و عزی و هبل

هر یکی دارد بتی اندر بغل

عرض کن پیش خدای عزوجل

عشق من گردد هم آغوش عمل

در فضای نیلگون او را بهل

رشتهٔ ما نوریان از وی گسل

شد زمین از طعنهٔ گردون خجل

نا امید و دل گران و مضمحل

شاعر اندر سینهٔ ملت چو دل

ملتی بی شاعری انبار گل

پرده را بر گیرم از اسرار کل

با تو گویم از طواسین رسل

خاکیان را دل به بند آب و گل

اندرین عالم بدن در بند دل

از نیاکان دفتری اندر بغل

الامان از گفته های بی عمل