چون زموت سعد لرزیدم ز جای

چون توانم داشت طاقت با خدای

من از آن کرسی نهادم زیر پای

تا رسد خود دست من بر هیچ جای

من ز ظلمت میندانم سر ز پای

گرچه شاهی بر نیائی با خدای

در ترازو هیچ چیز از هیچ جای

نیست بیش از خلق با خلق خدای

زان سخن حالی بشد ذوالنون ز جای

گفت ارزان میفروشی ای خدای

عاقبت چون حیله ساخت آن دلربای

کرد یوسف رادرون خانه جای

رهبری بودست الحق رهنمای

میهمانی خواست یک روز از خدای

دید کرباسی کفن از دور جای

گفت من عریانم از سر تا بپای

زآرزوی این نه سر دارم نه پای

نیست یک ساعت قرارم هیچ جای

پای از سر می ندانم سر ز پای

میدوم هر ساعت از جائی بجای

آنچه بر من بود آوردم بجای

کار اکنون با تو افتاد ای خدای

چون گرفتم بر سر بالینت جای

می‌نگنجیدی تو با من در سرای

موسی از تو یافت راه از دورجای

پس مرا در خورد من راهی نمای

سالک آمد پیش پیر رهنمای

قصهٔ خود گفتش از سر تا بپای

هم درآن ساعت مسیح رهنمای

گفت ای همره بحق آن خدای

آن یکی گفتش که ای شوریده رای

نیست آنجا سایهٔ پرهمای

گر به روز و شب کنم کار خدای

نیکبختی یابم اندر دو سرای

چون زدین و دل تهی داری سرای

چون روی بی دین و دل پیش خدای

گرچه گشتم ذره ذره زیر پای

ذرهٔ گردش ندیدم هیچ جای

تن زدم جان سوخته رفتم ز جای

تا تو بهتر آئی اکنون با خدای