گنجور

اهلی شیرازی » دیوان اشعار » معمیات » بخش ۵ - اسعد

 

آنکه خلقی از غمش سرگشته روز و شب شدند

دی دهان بگشود و صد سرگشته خندان لب شدند

اهلی شیرازی