گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۳۲

 

ناله نی از جگرها آه می آرد برون

یوسفی در هر نفس از چاه می آرد برون

رهروی کز کاروان یک بار دور افتاده است

خار را از پا به منزلگاه می آرد برون

از بهای خویش افتادن، به چاه افتادن است

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode