گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۴۷

 

می کند از مهربانی حفظ طفل نوسوار

آن که می دارد عنان اختیار از من دریغ

آب می بندد به روی تشنگان کربلا

هرکه دارد جام می را در خمار از من دریغ

از وجود خاکی من سرمه واری مانده است

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode