گوش کن ای مست غفلت تا که هشیارت کنم

تا به کی در خواب خواهی ماند بیدارت کنم

شربتی از داروی اسرار در کارت کنم

تا علاج خستگی از طبع بیمارت کنم

پیشتر از آنکه صید چنگل دوران شوی

[...]

دوش با جسمی پر از اندوه جانی پر ملال

برگزیدم خلوت دل چون برون از قیل و قال

ناگهان شد مرغ روحم همره کبک خیال

سوی معراج تفکر هر دو بگشودند بال

وه چه معراجی که در یک پله‌اش بس ماه و سال

[...]

از قضا روزی مرا شد سوی قبرستان گذار

دیدم اندر خواب حسرت خفتگان بی‌شمار

گلشنی اما ز تاراج فنا اندر خزان

گلستانی خوش ولی پژمرده‌ اندر نوبهار

هر طرف زیبارخی شمشاد قد عناب لب

[...]