خواجه لطف الله دارالضربی آن کام کرم

کز مروت بر رخ ارباب حاجت در نبست

بسکه بودش لطف اگر تعریف او پرسد کسی

جان محضی از پی تاریخ گوید هر که هست

ایکه اینجا میرسی گو رحمت حق تا ابد

بر قوام الدین حسین بن سلیمانشاه باد

بود آنسرو روان نخل مراد دوستان

زان بود تاریخ سال رحلتش نخل مراد

صد دریغ از خواجه لطف الله فخار آنکه بود

در جوانی پیر ارباب دل از طبع سلیم

همچو یوسف از نظر گم شد نمیدانم کجاست

کز فراق او پدر را شد دل پر خون دو نیم

از ازل لطف خدا همراه بودش تا ابد

[...]

رفت آخر از جهان چشم و چراغ روزگار

آنکه بود ار علم و دانش واقف سر نهان

قرة العین جهان سید شریف از لطف بود

سال تاریخش بود هم قرة العین جهان

میر شمس الدین محمد چون برین در سر نهاد

لطف یزدان دادش آخر اینچنین سر منزلی

در پناه ام کلثوم از وثوق خدمتست

زانکه بود آن اهل دل از روی معنی مقبلی

لاجرم گویند خلق از بهر تاریخ وفات

[...]