آلودهٔ دنیا جگرش ریش‌ترست

آسوده‌ترست هر که درویش‌ترست

هر خر که برو زنگی و زنجیری هست

چون به نگری بار بر او بیش‌تر است

هر کرا قربت تو بیشترست

دانک او از همه درویشترست

وانک او دورترست از برتو

بعنایت ز همه پیشترست

دست چپ گرچه بدل نزدیکست

[...]

گر در همه شهر یک سر نیشترست

در پای کسی رود که درویش ترست

با این همه راستی که میزان دارد

میلش طرفی بود که آن بیشترست