نه سام و نریمان و افراسیاب

نه کسری و دارا و جمشید ماند

تو هم دل مبند ای خداوند ملک

چو کس را ندانی که جاوید ماند

چو دور جوانی خلل می‌کند

[...]

که را جاودان ماندن امید ماند

چو کس را نبینی که جاوید ماند؟

از حجاب عشق دل از وصل او نومید ماند

روی مه ناشسته در سرچشمه خورشید ماند

عمر کوته می شود از دستگیری پایدار

در بساط زندگانی خضر از آن جاوید ماند

بیقراری خاک را وقت است بردارد زجای

[...]

به سوزی که در جان خورشید ماند

به ذوقی که در طبع ناهید ماند

هفته‌ها در دام تب، چون صید ماند

محضرش، خالی ز عمرو زید ماند