با اسیران ای رقیب آغاز بدخویی مکن

تلخ کردی عیش ما چندین ترشرویی مکن

در حق ما گر بد اندیشد رقیب از خوی بد

تو رخ نیکوی خود بین غیر نیکویی مکن

ای خوش آن شبها که پایت را کنم بر دیده جا

[...]

یکی جوی جامی دو جویی مکن

به میدان وحدت دو گویی مکن

چون نمودی رخ به من یک لحظه بدخوئی مکن

شربت دیدار شیرین به ترش روئی مکن

می‌کنم گر بیخ عیش خویش میگوئی بکن

می‌کنم گر قصد جان خویش میگوئی مکن

با بدان نیکی ندارد حاصلی غیر از بدی

[...]

بر سر منبر تروشروئی مکن

باک از هر چیز می گوئی مکن

بر میهمان تندخوئی مکن

مشوترش رو تلخ گوئی مکن

قلم چون گرفتی دورویی مکن

غرض‌ورزی و کینه‌جویی مکن