آهم رخ سیاره دگرگون سازد

دردم جگر زمانه پر خون سازد

در دل چو خیال تست ترسم روزی

خون جگرش به دیده معجون سازد

صباحت کو که گل را بر سرم شور جنون سازد؟

ملاحت کو که بر داغم نمکدان را نگون سازد؟

نباشد اینقدر،گر تیغ مژگانش گران تمکین

دل سنگین ما را مرد می باید که خون سازد

لبش گر دل نپردازد به شیرین کاری حرفی

[...]