×
خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۰
افغان که ز دل برای سوز آوردم
نه ناوک آه سینه دوز آوردم
بیهوده چو آفتاب و مه زیر سپهر
روزی به شب و شبی به روز آوردم
۲ بیت
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۸
بر یاد لبت شبی به روز آوردم
چون شمع همه گریه و سوز آوردم
ذوقی به دلم رسید و دل زنده شدم
چون یاد رخ جهان فروز آوردم
۲ بیت
