گنجور

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۷۴

 

سرم چو گوی به میخانه بی درنگ دود

دلم چو گوهر غلتان به تار چنگ دود

دلیرکرده ی می را ز خصم پروا نیست

چو کبک مست، بط می به روی سنگ دود

ز شرم وعده خلافی به عذر تند مباش

[...]

سلیم تهرانی
 
 
sunny dark_mode