یک سخن در وجود چند آید

که همه خلق را پسند آید

گر ترا این سخن پسند آید

جان من ایمن از گزند آید

گر ز هفت آسمان گزند آید

راست بر عضو مستمند آید

خلوت از بهر آن پسند آید

که حواس تنت به بند آید

به سیر باغ اگر آن شعله بالا بلند آید

مبارک باد گویان بر سر گلها سپند آید

به دشت آرزو بینم اگر از دور آهویی

نگه از دیده ام پیچیده بیرون چون کمند آید

کدامین غنچه لب واکرده دکان تبسم را

[...]