×
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۰
وقت سحرش چو عزم رفتن بگرفت
دل را غم جان رفته دامن بگرفت
اشکم بدوید تا بگیرد راهش
در وی نرسید و دامن من بگرفت
۲ بیت