×
اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲
مشنو تو که: گل بیسر خاری باشد
یا بادهٔ حسن بیخماری باشد
ناگاه برون کند سر از گنج رخت
ریشی، که هرش موی چو ماری باشد
۲ بیت