الا ای صوفی مکشوف باطن

که بنمایی ره ارباب ورع را

بباطن صورت فقر دعا گوی

چو بینی قطع کن از من طمع را

دم صبح است ای ساقی ز رو بردار برقع را

که تا آرد به گردش آسمان جام مرصع را

قدت را دوش دادم امتیاز از سرو در گلشن

که می سازند اکثر انتخاب از بیت مطلع را

خط پشت لبت مد نظرها کرد ابرو را

[...]

معشوق ازل از رخ برداشته برقع را

هر دیده کجا بیند آن ماه ملمع را

خفاش شناسد کی خورشید مشعشع را

آری چو کند در برشه دلق مرقع را