گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۳۵۱

 

هر که برگش بیش، وقت مرگ لرزد بیشتر

از پریشانی گل صد برگ لرزد بیشتر

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode