زان خصال سکندر رومی

که برفت از جهان به محرومی

یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی

یک آه زسوز سینهٔ محرومی

آن قطره شود سیل بسی شهر برد

وان آه شود آتش و سوزد رومی

بگذر از گفت ترکی و رومی

چون از آن اصطلاح محرومی

خواجه زنگی و آن صنم رومی

موجب حیرتست و محرومی