گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶۸

 

ای آنکه به لطف دلستان همه‌ای

در باغ طرب سرو روان همه‌ای

در ظاهر و باطن تو چون مینگرم

کس را نی ای نگار و آن همه‌ای

مولانا