تا چند کنم گناه در گردن خویش

وز بیم گنه قصد به خون خوردن خویش

بی ما چو گنه کردن ما راندهاند

ما را چه گنه درین گنه کردن خویش

اگر آزاد کردی گردن خویش

برستی زین همه غم خوردن خویش

مبادا از تکبر کردن خویش

نهی آن طوق را بر گردن خویش

داده با خود قرار مردن خویش

خون خود کرده خود به گردن خویش