×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۰۳
ادب گذشته بر روی یکدیگر دستم
وگرنه همچو صدف نیست بی گهر دستم
تهی شود به لبم نارسیده رطل گران
ز بس که ریشه دوانده است رعشه در دستم
جدا چودست سبو از سرم نمی گردد
[...]
۷ بیت