تا به بازی فراش نگذارند

سال و مه پاس او همی دارند

آنچه نیک از حدیث، بگذارند

وآنچه باشد شنیع، بردارند

تا پردهٔ ما فرو گذارند

وین پرده که هست برندارند

ما را به خرابات به کس نسپارند

در صومعه نیز زاهدان نگذارند

معلوم نمی کنم که در جنس وجود

ما را زپی چه مصلحت می دارند

تا بود در سرت کلهداری

یکدمت بی صداع نگذارند

پای در دامن قناعت کش

تا ز جیب تو دست وادارند